معرفی مقیاس بهره برداری برای سه گونه علف گندمی در ایستگاه تحقیقاتی سیساب استان خراسان شمالی

روش های مختلفی برای اندازه گیری میزان بهره برداری گندمیان وجود دارد که هر یک از این روش ها دارای معایب و مزایای مربوط به خود هستند. استفاده از بهره برداری سنج برای اندازه گیری بهره برداری گونه های گندمی و شبه گندمی، یکی از این روش ها است. این تحقیق به معرفی مقیاس بهره برداری به منظور تعیین میزان برداشت از سه علف گندمی می پردازد. بدین منظور میزان بهره برداری سه گونه علف گندمی).host) p. beauv)( agropyron elongatum،agropyron pectinofome (roemen & schutes.) و hordeum bulbosum (l.) با بهره برداری سنج تعیین گردید. از آنجا که لازمه ی استفاده از بهره برداری سنج وجود مقیاس های بهره برداری برای گونه های مورد مطالعه است که در حال حاضر در کشور ما وجود ندارد، ابتدا به توسعه ی این مقیاس ها پرداخته شد  تجزیه و تحلیل آماری بر روی نمونه­ها به روش معادلات رگرسیونی انجام گرفت. بدین منظور، 10 پایه از گونه های مورد مطالعه، نمونه برداری و برای تهیه مقیاس بهره برداری مورد استفاده قرار گرفتند. نتاج نشان داد تمامی معادلات رگرسیونی مقدار ضریب همبستگی بالایی داشته و همه آنها معنی دار بودند و توابع به صورت لگاریتم نپری یا طبیعی بوده که نشان دهنده این است که رابطه ارتفاع با وزن تحت تأثیر ساختار تاج گونه ها است. نتایج  حاصله از مقیاس بهره برداری نشان می­دهد که با یک میزان بهره برداری مشخص، درصد ارتفاع باقی مانده در گونه hordeum bulbosum (l.) نسبت به گونه­های ).host) p. beauv)(  agropyron elongatum و agropyron pectinofome (roemen & schutes.) کمتر است. به نظر می­رسد این موضوع مرتبط با ساختار گیاهی ).host) p. beauv) (  agropyron elongatum و agropyron pectinofome (roemen & schutes.). می­باشد که این گونه­ها به شکل دسته­ای بوده و وزن تولیدی گیاه در قسمت های بالایی اندام گیاه متمرکز شده است. از آنجا که این روش، سریع، غیر مخرب و بسیار ارزان است، استفاده از بهره برداری سنج برای برآورد میزان بهره برداری گونه های گندمی بومی ایران توصیه می شود.